Enn um vatnalögin

Sælir netverjar.

Ekki gladdist ég yfir sjónvarpsfréttunum í gær er Sigurður Kári Kristjánsson þingmaður og flokksfélagi minn lýsti andstöðu við endurskoðun vatnalaga. Sagði hana myndu kosta ríkið milljarða í skaðabætur.

Ég er ekki einu sinni viss um að það sé rétt hjá Sigurði. Og þó svo sé, eru hagsmunir almennings til lengri tíma miklu hærri upphæð en nokkrir milljarðar. Þetta veistu Sigurður.  Þú ert kosinn á þing til að gæta hagsmuna almennings. Þú ert ekki að gera það með þessum orðum.

 Ég er sannfærður um að þorri Sjálfstæðismanna sé sammála Össuri um að vatnalögin séu meingölluð og að vatnið sé þjóðareign. Látið í ykkur heyra og ýtið við forustu flokksins ! Vatnið, bláa gullið,  er eign þjóðarinnar og á að vera það áfram. Bloggið ! Skrifið tölvupósta! Þetta tekur ykkur bara fáeinar mínútur.

Það er á okkar ábyrgð, flokksmannanna, að beina Sjálfstæðisskútunni í rétta átt.

Þið hin megið hjálpa til líka.

 

Blessuð umferðin í henni Reykjavík

Sælir netverjar.

Líklega er lífi ykkar margra stjórnað af umferðinni á höfuðborgarsvæðinu líkt og mínu. Öll reynum við að sæta lagi til að forðast verstu biðraðirnar á götum borgarinnar. Það er hins vegar að bera í bakkafullan lækinn með að skammast út í samgöngukerfi borgarinnar, þið eru flest búinn að fá nóg af slíkum pistlum. 

Nú ætla ég að prófa nýja aðferð til að ýta við yfirvöldum að taka á málinu í stað þess að tala bara um það. Hér kemur hún:

Flestir stjórnmálamenn vilja láta minnast sín fyrir einhverja góða hluti sem þeir hafa gert. Ekki fyrir slæma atburði. Það lítur ekki vel út í sögubókunum. Nú er það svo að góðar líkur eru á því að í vetur myndist verulega slæmir umferðahnútar. Við það komast sjúkra- og slökkvibílar ekki leiðar sinnar svo líklega munu verða skaðar á fólki og mannvirkjum vegna þessara umferðarhnúta. Þá verða þeir stjórnmálamenn sem við völd eru, teknir á beinið. Svo Vilhjálmur borgarstjóri, ráðherrar og jafnvel aðrir bæjarstjórar á höfuðborgarsvæðinu, ykkar orðspor er hér í hættu. Viljið þið láta minnast ykkar sem mennirnir sem báru ábyrgð á "umferðaröngþveitinu fræga 2007" eða fyrir að vera stjórnmálamennirnir sem þorðuð að taka á umferðarmálum borgarinnar? Ykkar er valið og ég vona að þið veljið rétt.

Og hugsið nú af víðsýni um mögulegar lausnir. Vegur yfir Skerjafjörð er ípæliverður. Kaupið upp húsalengjur ef þarf til að breikka götur. Gangnagerð eru boðlegar lausnir. Sérakreinar fyrir strætó eru góðar hugmyndir. Frítt í strætó fyrir opinbera starfsmenn mætti skoða. Verið frumlegir í hugsun og framkvæmið!

 Þá er maður búinn að létta á sér með þetta skyldubloggmálefni og helsta umræðuefni þjóðarinnar yfir kaffibolla er hausta tekur.....

Um nörda

Sælir netverjar.

Ég er þá opinberlega búinn að komast að því að ég er nörd. Ég tók próf á netinu og það tók af allan vafa. Niðurstaðan er  

 

Þetta er náttúrulega ættgengt. Strákurinn minn, sem var í MR, er Heiðursforseti  Diffurfélagsins Fasta. Það dugir alveg til að flokka hann. 

Dóttir mín, sem var að byrja í MR, er að hugsa um að stofna Nördavinafélag í skólanum. Hún  er náttúrulega ekkert komin út úr skápnum sem nörd enn svo þetta er ágætt fyrsta skerf. Og okkur nördunum veitir ekkert af því að eignast fleiri vini.....

 

Esjuganga

Sælir netverjar.

Gærdagurinn var bæði mikill vinnudagur og dagur mikillar hreyfingar. Ég ætla að segja ykkur frá hreyfingunni.

Hreyfing dagsins byrjaði með hinum venjubundna hádegispallatíma hjá mér í Laugum. Þarna mæti ég eins oft og ég get og sprikla með músík ásamt öðrum sem gaman hafa af frúarleikfimi. Um kvöldmatarleytið skellti ég mér síðan í Esjugöngu ásamt betri helmingnum. Fjölmenni var á fjallinu. Við gengum upp gömlu leiðina og niður þá nýrri. Ég tók sérstaklega eftir því að fastagestir á Esjunni virðast heldur velja gömlu leiðina. Mér virðist ástæðan vera sú að hún er einfaldlega betri þó hún sé brattari. Á nýju leiðinni er mikill grjótkafli ofarlega og þar er einfaldlega seinfarið og hættulegt að fara yfir. Hann mætti gjarnan laga.

Við höfum ekki farið á Esjuna í tvö ár. Því vorum við að prófa að fara nýju leiðina í gegnum klettabeltið í fyrsta skipti. Þessa með keðjunni. Þetta er auðvelt að fara núna. Gott framtak. Einnig er ég hrifinn af skiltunum á leiðinni upp fjallið. Skemmtilegur fróðleikur þar. Við mundum eftir að krota í gestabókina. Sýndum hana nokkrum unglingum sem þarna voru á fjallinu í fyrsta skipti. Þeim fannst þetta skemmtilegur siður, að skrifa í gestabók á fjallstindum.

Göngutúr á Þverfellshorn krefst þess að maður sé vel skóaður. Ég mæli með gönguskóm, sérstaklega ef ætlunin er að fara alla leið á tindinn. Undir klettabeltinu efst í fjallinu hittum við unga erlenda konu. Hún sat þar og beið eftir félaga sínum sem hafði farið alla leið upp.  Á niðurleiðinni sáum við hana aftur ásamt félaganum. Hún virtist vera hrædd við að fara niður. Við sáum skýringuna er við komum nær. Hún var á támjóum, hælaháum skóm. Á þeim hafði hún farið upp fjallið upp undir klettabeltið.  Það er greinilega ekki góð hugmynd að fara á Esjuna á háum hælum. Kannski ætti að setja viðvörunarskilti á bílastæðið við uppgönguleiðina. "Varúð, ekki fyrir háa hæla né blankskó". Hafa þetta á nokkrum tungumálum svona til öryggis. 

Við fórum upp á klukkutíma og tókum annan klukkutíma í niðurferðina. Gott að hafa svona gönguleiðir með nesti á leiðinni. Krækiberin brögðuðust vel og nóg var af þeim við stíginn til að tína upp í sig. Enduðum svo í pottinum heima um kvöldið til að mýkja lappirnar, teygðum þar úr okkur undir stjörnubjörtum himni og fylgdumst með gervitunglum þjóta um himininn. 

Svona eiga dagar að vera.....

Um framtíðarsýn í íslenskri pólitík

Sælir netverjar.
Í síðustu kosningabaráttu var eftirtektarvert hvað lítið er fjallað um framtíðarsýn hjá stjórnmálaflokkunum. Enginn virðist tilbúinn að segja hvernig íslenskt þjóðfélag á að líta út árið 2020 til dæmis né hvernig þeir sjái heiminn hugsanlega verða. Ef engin er framtíðarsýnin er heldur ekki hægt að setja fram neina stefnu af viti því ekki vita menn hvert þeir ætla að fara. Þess vegna einkennist kosningabarátta af vandamálum líðandi stundar og loforðum tengdum þeim.

Á ráðstefnum sem ég hef sótt erlendis hef ég stundum verið þeirra gæfu aðnjótandi að hlusta á framtíðarfræðinga (e. futurist) stórfyrirtækja sem hafa í fyrirlestrum útlistað hvernig unnið er að framtíðarsýn fyrirtækjanna um það hvernig heimurinn muni þróast og hvernig það tengist stefnumótunarvinnu þeirra. Þetta hefur stundum verið kynnt sem framtíðarsögur á íslensku. Þetta hef ég séð hjá bæði Microsoft og Shell. Þessi aðferðafræði myndi að mínu viti henta íslenskum stjórnmálaflokkum vel og geta verið vítamínsprauta í málefnavinnu þeirra. Stefnur yrðu skýrari og unnt yrði að keyra kosningabaráttur á mun áhrifameiri hátt.

Einnig hjálpar svona vinna við að taka á vandamálum dagsins í dag. Sem dæmi vil ég nefna rafmagnsbíla. Áberandi er hve vandræðaleg meðhöndlun stjórnvalda er á á kröfum um að setja rafmagnsbílavæðingu í forgang. Vandamálið virðist mér fyrst og fremst vera skattalegs eðlis, enda bíla- og bensínskattar með stærri tekjupóstum ríkisins. Skýr framtíðarsýn um rafmagnsbílavæðingu þjóðarinnar myndi skila sér í markmiðasetningu og skilgreiningum á því hvað þurfi til til að markmiðin náist. Vinnuhópar sem t.d. fjölluðu um hvernig skatttekjum þjóðarinnar yrði aflað í framtíðinni yrðu settir af stað til að leysa skattamálið.  Umræðan færi þannig á málefnalegt plan sem yrði grunnur á sátt um hvernig að þessu skuli staðið, í stað þeirrar vandræðalegu þagnar sem nú ríkir. 

Þjóðin þarf á meiri langtímahugsun að halda. Til eru aðferðir um hvernig þetta er gert sem eru mikið notaðar af stórfyrirtækjum erlendis og örugglega stjórnvöldum líka.  Ég hvet flokkana til að taka upp svona vinnu. Stjórnmálaumræðan yrði miklu mun skemmtilegri ef hún fjallaði um svona mál en ekki einungis vandamál dagsins í dag. Mér finnst einnig athugunarvert hvort Alþingi sjálft ætti ekki að skoða framtíðina með svona fræðum sem grunn að sínum lagasetningum.  

Framtíðarfræði er vannýtt auðlind í íslenskri þjóðfélagsumræðu. Ég hvet stjórnmálaflokkana, sérstaklega minn flokk Sjálfstæðisflokkinn, til að nýta sér þessi fræði til hagsbóta fyrir þjóðina.

Laugardagspistill

Sælir netverjar.
Á laugardögum fer ég gjarnan í Laugar og æfi ásamt konunni. Ég er það sem á útlensku er kallað "gym rat" sem útleggst væntanlega sem Laugarotta ef við einskorðum þetta við líkamsræktarstöðina Laugar. Í Laugum  er gaman að velta fyrir sér Íslendingnum. Þar má nú sjá að farfuglatímabil haustsins er að hefjast. Í líkamsræktarstöðvum eru nefnilega þrjú farfuglatímabil. Það fyrsta hefst í byrjun september og nær eitthvað fram í október. Þar eru mættir þeir sem ætla að reyna að takast á við afleiðingar grillveislna sumarsins með tilheyrandi bjór og léttvínsdrykkju. Næsta tímabil hefst svo í janúarbyrjun. Þetta er áramótaheitatímabilið. Það endist eitthvað fram í febrúar eða þar til menn hafa fundið nægilega góða ástæðu til að mæta ekki lengur. Síðasta tímabilið er svo það sem kalla má "síðastisénsfyrirströndina" tímabilið. Þetta skýrir sig alveg sjálft. Þetta tímabil hefst í lok maí og stendur í um það bil mánuð.

Íslendingurinn vill heldur ekki leggja bílnum sínum of langt frá dyrum stöðvanna. Of erfitt er er að labba meira en 50 metra að innganginum. Því er lagt ólöglega þar sem það er unnt og frekar er lagt í drullusvaði heldur en á malbiki, ef það er nokkrum metrum nær. Sérstaklega er gaman að velta því fyrir sér að þetta fólk sem erfitt á með að labba langt að stöðinni frá bílnum, fer gjarnan beint á göngubretti og labbar þar löngum um leið og það er komið inn. Eftir miklar pælingar um þessa hegðun er einungis hægt að álykta að viðkomandi séu með einhvers konar ofnæmi fyrir fersku lofti og þurfi fremur á súrum svitailmi stöðvarinnar að halda ef það ætlar að ganga eitthvað. Of mikið súrefni gæti verið því um megn. Því gæti jafnvel farið að langa í göngutúr í góða veðrinu!

Að lokum heilræði til ykkar sem eruð ekki að hreyfa ykkur þessa dagana. Ekki stoppa þegar þið eruð byrjuð, það er svo fjári erfitt að byrja aftur. Og gerið það sem ykkur finnst skemmtilegt.

Megið þið eiga góða helgi.

Umferðin í miðborginni

Til hamingju HR með nýja og frábæra staðsetningu skólans.  Megi hann vaxa og dafna sem aldrei fyrr.

En ekki skil ég hvernig menn ætla að tryggja að umferðin verði í lagi á þessu svæði með nýrri staðsetningu HR. Það er ábyrgðarhluti að taka svona ákvarðanir án þess að skoða hvaða áhrif þetta hefur á umferðarálagið. Umferðin er nú þegar þannig að ekkert er á hana bætandi. Ég spái miklu umferðaröngþveiti þarna og satt best að segja sé ég ekki hvernig hægt að bæta umferðina þarna nema með stóraðgerðum. Þær yrðu væntanleg að hluta á kostnað ríkisins sem þjóðvegir í þéttbýli.

Svo ég spyr, hvaða áhrif hefur þessi flutningar á  starfsemi  HR á umferðina og hvernig ætla menn að leysa það mál ?

Fyrsta skóflustungan að nýbyggingu HR tekin í dag

Aftur um vatnalögin og "Bláa gullið"

Sælir netverjar.

Stundum hefur maður á tilfinningunni að orð manns verði að áhrínsorðum samanber pistilinn minn í gær. Í fréttum í gær lýsti Katrin Júlíusdóttir þingkona að Samfylkingin ætlaði sér að taka upp vatnalögin á þessu þingi og fara yfir málið frá grunni. Mæltu kvenna heilust !  Steingrímur formaður VG sat þarna á móti henni í umræðum um vatnsréttindi og úthlutun þeirra til Landsvirkjunar, gat ekki annað en tekið undir orð hennar um vatnalögin og hefur örugglega glaðst við. Einhvern veginn hef ég það á tilfinningunni að flokksbræður mínir í Sjálfstæðisflokknum séu ekki alveg jafn kátir.  ÞEir vörðu þessi lög með kjafti og klóm á síðasta þingi. Nema þeir hafi séð að sér í sumar. Vonum að svo sé. Batnandi mönnum er best að lifa og ég þekki fullt af skynsömu fólki í flokknum með hjartað á réttum stað.

Vonandi bera menn gæfu til að lesa stjórnarskránna og sammælast um það að vatnið sjálft sé auðlind í eigu þjóðarinnar. Ekki sé hægt að afhenda það einkaaðilum frekar en loftið sem við öndum að okkur. Ég skal alveg fallast á að orkan sem í vatninu felst er það fer um landið sé eign landeiganda, enda er það, held ég, almennt viðurkennt af öllum. En ekki vatnið sjálft. Bláa gullið er eign þjóðarinnar.

Um vatnalögin umdeildu og "Bláa gullið"

Ég er áhugamaður um að auðlindir þjóðarinnar haldist í þjóðareign. Ég vil ekki sjá þeim úthlutað með misvitrum aðferðum til einkaaðila sem síðan mjólka þær að eigin vild án þess að taka tillit til hagsmuna þjóðarinnar. Kvótakerfið er jú vonda dæmið sem allir þekkja og hvaða áhrif það hefur haft á byggðina í landinu.

En það er annað svona dæmi í gangi. Vatnið , "Bláa gullið", þessi framtíðarauðlind þjóðarinnar, er að ganga almenningi úr greipum. Þetta er verið að gera með vatnalögunum umdeildu sem fljótlega eiga að taka gildi. Þetta reyndi stjórnarandstaðan að stoppa en náði aðeins fram frestun fram á haustþing. Og já, Samfylkingin var á móti þessum lögum......

Í ljósi þessa má nefna að tvær merkilegar fréttir hafa birst í Morgunblaðinu. Um síðustu mánaðarmót birtist frétt um Bláa gullið" og verðmæti þess fyrir þjóðina. Og nokkru áður var á forsíðu Morgunblaðsins frétt um Vatnalögin og reynt að veikum mætti að rökstyðja þau enn eina ferðina.

Það sem þetta segir okkur að auðmenn þjóðarinnar hafa fyrir löngu áttað sig á þessu tækifæri og eru nú að tryggja sér yfirráðin yfir auðlindinni. Vatnalögin þjóna einungis þessum tilgangi. Og hver er svo röksemdin að baki vatnalögunum? Jú, einungis er verið staðfesta hæstaréttardóma sem fallið hafa vegna eldri vatnalaga. Sumsé túlkun hæstaréttar á 80 ára gömlum lögum sem voru barn síns tíma á að vera stefna þjóðarinnar í eignarhaldi á vatni. Til hvers erum við eiginlega að kjósa menn á þing? Eiga þeir ekki að móta sér sjálfir skoðanir og framfylgja þeim? Er hæstiréttur allt í einu orðin stefnumarkandi fyrir þjóðina í auðlindamálum? Ég er ekki sáttur. Mér finnst hér stolið frá almenningi því sem varið er í stjórnarskrá með ákvæðinu um að auðlindir séu sameign þjóðarinnar. Vatnsdropinn er þarna óumdeilanlega talin með að áliti allra. Og er þetta ekki ein ástæða þess að auðmenn eru að kaupa upp jarðir um allt land? Eru þeir ekki að undirbúa að feta í fótspor Jóns Ólafssonar í vatnsútflutningi?

Ég hvet nú Steingrím og félaga til að taka aftur upp vatnalögin og vernda hagsmuni almennings. Ekkert stendur um þau í stjórnarsáttmála svo Samfylkingin ætti að geta stutt VG og aðra í að fá þá felld úr gildi.

Hver á eiginlega SPRON ?

Ég varð sár er  ég sá fréttina í sjónvarpinu í gær um hlutafélagavæðingu SPRON. Ég sem gamall verkfræðingur og þokkalega töluglöggur að margra áliti, var ekki lengi að sjá að hér er verið að taka tugi milljarða af virði SPRON og færa í vasa stofnfjáreigenda. Samkvæmt fréttinni er SPRON metið á 59 milljarða og þar af  á stofnsjóðurinn ekki nema 9 milljarða. Restin, 50 milljarðar, á að koma í hlut stofnfjáreigenda ef ég skil þetta rétt. Ekki nema von að þeir hafi fjölmennt í Borgarleikhúsið og samþykkt þetta með lófataki! Í fréttinni sagði líka að stofnfjáreigendur væru 1700. 50 milljarðar deilt á 1700 stofnfjáreigendur gera um 30 milljónir á mann. Ekki slæmt það ! Hvað borguðu menn fyrir hlutinn ? Eða borguðu þeir eitthvað ? Fréttamenn afgreiddu þessa frétt athugasemdalaust og voru greinilega ekkert að átta sig á hvað í raun er hér að gerast. Eignum sjóðsins er verið að skipta á milli stofnfjáreigenda. Af hverju ekki allra viðskiptamanna ? Það að gerast stofnfjáreigandi í sparisjóði var og er ekkert sem Jón Jónsson viðskiptavinur fær  að gerast þó hann óski  þess. Nei, að eignast stofnfé var bara fyrir útvalda sem boðið var aðild af stjórnendum sjóðsins. Og þeir fá núna að eiga sparisjóðinn. Ekki nema von að alls staðar sé verið að slást um að gerast stofnfjáreigandi í sparisjóðum um allt land. Þetta er næsta bylgja í einkavinavæðingunni og hún er búin að vera lengi í undirbúningi. Þarna er nefnilega eigendalaust fé sem má leggja undir sig. Við megum eiga von á að aðrir sjóðir fylgi á eftir SPRON, hlutafélagavæðist og gefi eignir sparisjóðanna til stofnfjáreigenda.

 Er ég bjó í Svíþjóð á síðustu öld varð ég vitni að einkavæðingu tryggingafélagsins TryggHansa. Þetta var félag í ekki ósvipaðri eignaraðild og Sparisjóðirnir held ég. Er félagið var hlutafélagavætt var ákveðið að allir viðskiptamenn félagsins fengju hlut eftir veltu. Þar með fengu allir viðskiptamenn félagsins að njóta þess arðs sem þeir höfðu skapað, ekki bara fáir útvaldir eins og í tilfelli SPRON. Af hverju fer SPRON ekki þessa leið ? 

Ég vona innilega að Fjármálaeftirlitið stöðvi þetta rán stofnfjáreigenda á SPRON. Annars sting ég upp á því við viðskiptamenn SPRON að þeir loki reikningum sínum hjá SPRON og leiti annað.